Kûçik di qonaxên cihêreng ên mezinbûna xwe de, nemaze ji zayînê heya sê mehî, hewceyê lênihêrîna cûda ne. Divê xwediyê kûçikan bêtir bala xwe bidin çend beşên jêrîn.

1. Germahiya laş:
Kuçikên nûbûyî germahiya laşê xwe sererast nakin, ji ber vê yekê çêtirîn e ku germahiya hawîrdorê di navbera 29℃ û 32℃ û nemiyê di navbera% 55 û 65% de bimîne. Wekî din, heke tedawiya hundurîn hewce be, germahiya şilava intravenous divê were kontrol kirin da ku hîpotermî nemîne.

2. Paqijî:
Dema lênêrîna kuçikek nûbûyî, ya herî girîng paqijî ye, ku tê de paqijkirina kûçik bi xwe û derdora wê jî heye. Mînakî, streptokok bakteriyek hevpar e ku di feqîyên kûçikan de tê dîtin û heke bi çav, çerm an bencê kuçikê re têkeve têkiliyê dikare bibe sedema enfeksiyonê.

3. Dehydration:
Zehmet e ku meriv bêje ka kuçikek piştî zayînê dê bêhêz bibe. Nirxandina dehydrationê ya normal ev e ku meriv hişkbûna çerm kontrol bike, lê ev rêbaz ji bo kuçikên nûbûyî ne pir rast e. Riya çêtir ew e ku meriv mûkoza devê vekolîne. Ger mûkoza dev bi awayekî ne normal zuwa be, xwediyê kûçikê divê avê ji kuçikê re vegerîne.

4.Enfeksiyona bakterî:
Dema ku kûçikê dayikê mastitis an uterit hebe, ew ê kuçikê nûbûyî biêşîne, û kuçik dê bi mutageniosisê re bibe. Dema ku kûçik bê xwarina kolostrumê ji dayik dibe, berxwedana laş kêm dibe û ew jî dibe sedema enfeksiyonê.

Gelek nîşanên klînîkî yên kuçikên nûbûyî pir dişibin hev, wek dîzenterî, nexwarin, hîpotermî û nalîn, ji ber vê yekê gava ku kûçik nexoş be, tavilê wî bibin nexweşxaneya heywanan.