Kîjan kûçikan jî ferq nake, dilsozî û xuyangiya wan a çalak her gav dikare hezkiriyên heywanan bi hezkirin û şahiyê bîne. Dilsoziya wan nayê nîqaşkirin, rêhevaltiya wan her dem bi xêr hatî, ji me re nobetê digirin û dema hewce dike jî ji bo me dixebitin.

Li gorî lêkolînek zanistî ya 2017-an, ku ji 2001-an heya 2012-an li 3,4 mîlyon swêdî nihêrî, wusa dixuye ku hevalên me yên çar ling bi rastî xetera nexweşiya dil di nav xwediyên heywanan de ji 2001-an heya 2012-an kêm kirine.

Lêkolînê destnîşan kir ku xetera kêmbûna nexweşiya dil di nav xwediyên heywanên heywanên nêçîrê de ne tenê ji ber zêdebûna çalakiya laşî ye, lê dibe ku ji ber ku kûçik têkiliya civakî ya xwediyên xwe zêde dikin, an jî bi guheztina mîkrobioma bakteriyan di zikê xwediyên xwe de zêde dikin. Kûçik dikarin qirêjiya hawîrdora malê biguhezînin, bi vî rengî mirovan bi bakteriyên ku ew ê pê re rû bi rû nebin derxînin holê.

Ev bandor jî bi taybetî ji bo kesên ku tenê dijiyan diyar bûn. Li gorî Mwenya Mubanga ji Zanîngeha Uppsala û nivîskarê sereke yê lêkolînê, "Li gorî xwediyên kûçikan, yên din ji sedî 33 kêmtir xetera mirinê û ji sedî 11 kêmtir xetera girtina dil heye.

Lêbelê, berî ku dilê we lêdanê biavêje, Tove Fall, nivîskarê payebilind ê lêkolînê, di heman demê de zêde dike ku dibe ku sînor hebin. Mimkun e ku cûdahiyên di navbera xwedan û ne-xwedî, yên ku berî kirîna kûçik hebûn, bandor li ser encaman bike - an jî kesên ku bi gelemperî çalaktir in jî meyl dikin ku kûçikek bistînin.

Wusa dixuye ku encam ne ew qas zelal in ku ew di destpêkê de xuya dikin, lê bi qasî ku ez têkildar im, ew baş e. Xwediyên heywanan ji kûçikan hez dikin ji ber ku ew xwedan hîs dikin û, feydeyên dil û damar an na, ew ê her gav ji xwediyên kûçikan re bibin top.