11 tiştên ku hûn dikarin bikin da ku rêwîtiyên rê ji bo we û heywanê we ewletir bikin

Kûçik di erebeyê de

Ji xwe bipirsin gelo anîna heywanê xwe bi xwe re tiştek rast e (ji bo heywanê we û malbata we). Ger bersiv "na" be, wê hingê ji bo heywanê xwe amadekariyên guncav bikin (çêkerê heywanan, xaniyek siwarbûnê, hwd.). Ger bersiv "erê" ye, wê hingê plan, plan, plansaz bike!

Piştrast bike ku heywanê we dê bi xêr hatî cihê ku hûn diçin. Ev her rawestgehên ku hûn dikarin di rê de bikin, û her weha cîhê weya paşîn dihewîne.

Ger hûn xetên dewletê derbas dikin, hûn hewceyê sertîfîkaya vekolîna veterîneriyê (ku jê re belgeya tenduristiyê jî tê gotin) hewce ne. Hûn hewce ne ku wê di nav 10 rojan de ji dema ku hûn plan dikin ku rêwîtiyê bistînin. Doktorê we dê heywanê we bikole da ku bizanibe ku ew nîşanên nexweşiya infeksiyonê tune ne û vakslêdanên minasib hene (mînak, rabî). Ev sertîfîka bêyî azmûnek veterîneriyê bi qanûnî nayê derxistin, ji ber vê yekê ji kerema xwe ji beytarê xwe nexwazin ku qanûnê binpê bike.

Piştrast bikin ku hûn dizanin ka hûn çawa dikarin zû bijîjkek bibînin heke li ser rê an li cîhê we acîl hebe. Cihgirên klînîkî yên veterîneriyê yên serhêl dikarin ji we re bibin alîkar, di nav de ji Komeleya Nexweşxaneya Animal ya Amerîkî.

Berî ku hûn rêwîtiyê bikin, pê ewle bibin ku heywanê we bi rêkûpêk tête nas kirin ku heke winda bibin. Pêdivî ye ku heywanê we kelekek bi nasnameyek (bi agahdariya pêwendiya rastîn!) li xwe bike. Mîkroçîp nasnameya domdar peyda dikin û şansê weya vegerandina heywanê we ji we re çêtir dikin. Gava ku heywanê we mîkroçîp bû, pê ewle bin ku hûn agahdariya qeydkirina çîpê bi agahdariya pêwendiya xweya heyî nûve bikin.

Bi rêkûpêk heywanê xwe bi zencîreyek guncav an jî di hilgirê mezinahiya guncan de ragirin. Pêdivî ye ku heywanê we bikaribe raze, rabe, û di hilgirê de bizivire. Di heman demê de, pêdivî ye ku hilgir têra xwe piçûk be ku ji nişka ve rawestgehek an lihevketinê heywanek li hundurê wê neyê avêtin. Ji kerema xwe tu ser û laş ji pencereyan daliqandî, û bê guman heywanên heywanan di nav lepên xwe de tune! Ji bo her kesî xeternak e.

Piştrast bikin ku heywanê we bi çi rêgiriyê ku hûn plan dikin BERÎ rêwîtiya xwe bikar bînin fêr bûye. Bînin bîra xwe ku rêwîtiyên rê dikarin li ser heywanê we hinekî stres bibin. Ger heywanê we ji berê ve bi xêz an hilgirê ve nehatiye bikar anîn, ew stresek zêde ye.

Dema ku bi kûçikê re rêwîtiyê dikin, pir caran rawestan bikin da ku ew lingên xwe dirêj bikin, xwe rehet bikin, û ji bêhnkirin û kontrolkirina tiştan hin teşwîqek derûnî bistînin.

Ji bo rêwîtiyê xwarin û avê têr bistînin. Li her rawestgehê ava heywanê xwe bidin, û hewl bidin ku bernameya xwarina heywanê xwe bi qasî ku gengaz nêzik normal bike.

Wêneyek heyî ya heywanê xwe di dema rêwîtiyê de bi xwe re bihêlin da ku hûn bi hêsanî posterên "wendabûyî" çêbikin û wêneyê bikar bînin da ku alîkariya nasîna heywanê xwe bikin heke ew winda bibe.

Pê bawer bin ku hûn dermanên heywanê xwe bi xwe re bibin, di nav de her dermanên pêşîlêgirtinê (kurmê dil, kêzik û kêzik) ku dibe ku di dema rêwîtiyê de be.

Dema ku hûn bi kûçik an pisîka xwe re rêwîtî dikin, bi rastî hin dermanên dijî-stres û alerjiyê (ALLERGY-EASE for Dog and Pisik) bistînin da ku heywanê we di dema rêwîtiyê de qeza neke. Ji ber ku heywanê we dê di dema rêwîtiyê de bi tiştên asayî re rû bi rû bimîne, îhtîmal e ku ew ji hin tiştan re stres bibe an jî alerjîk be. Ji ber vê yekê, pêdivî ye ku dermanên antî-stres û antî-alerjî bêne hilgirtin.